نازکان را سفر عشق حرام است !

كدام یك از اینها را طی كرده‌ای، تو كه توقع محرمیت اسرار و قابلیت انعامات خاصه را می‌نمایی تو برو این‌گونه توقعات را از خواب نوشین سحر و لقمه چرب سرشب و از بی‌مبالاتی روز و از معاشرت نااهل و از میل به هوی و هوس داشته باش ! تا سَر نسپاری، سِرَّت نسپارند، تا اختیار را وانگذاری مختار مطلقت نكنند، تا رشته كائنات نبُری، رشته محبّت نپیوندند، این است كه گفته شده:
نازكان را سفر عشق حرام است حرام         كه به هر گام در این ره خطری نیست كه نیست .

(آیت الله محمد بهاری)

اگر نفْس را مشغول نداری او تو را به خود مشغول می‌کند!

حبیبم حَسَنا(ای حسن)! خردمندِ پرهیزکار از مرگ هراس ندارد، مرگ او را زیان نرساند بلکه سود دهد، گویم که نمُرد،زنده‌تر شد. حکیمان گفته‌اند که اگر نفْس را مشغول نداری او تو را به خود مشغول می‌کند. و گفتند روح از پرخوردن جسم می‌شود و جسم از کم خوردن روح می‌گردد!

امام صادق‌علیه‌السلام فرمود: در خانه‌ای که خوانندگی (غناء) می‌شود از نزول بلاهای دردناک ایمن نیست ودعا مستجاب نمی‌شود و فرشتگان نازل نمی‌شوند و خدای متعال از اهل خانه اعراض نموده و روی رحمت برگردانیده است.

حبیبم حسنا! دنیا به مثل زنی زیبا و آراسته است. از مکر زنان اگر آگاهی از مکر دنیا ایمن مباش. با مردم باش وبی‌مردم باش، نه می‌شود با مردم بود نه می‌توان بی‌مردم. خدای، نور حضورت دهاد و سوز و شورت را افزون کناد.

(آیت الله حسن حسن‌زاده آملی)

هر که الفبای طلبگی را نداند دچار جهل مرکب می شود …
و هر که با زیر و زبر  “آیات علم"  و  “سوره های معرفت  “  بیگانه باشد ، قرائتش غلط خواهد شد.پس باب اول کتاب حوزه ،آموختن این الفبا و آشنایی با حرکات و سکنات این فرهنگ است ، تا “طلبه” از  “طلبه نما “متمایز شود. طلاب واقعی که مطلوب خلق و محبوب خالقند ، آنانند  که در مدرسه عترت ،الفبای عزت می آموزند و در مکتب قرآن مشق عرفان می نویسند. زندگیشان عطف به مبدأ است و وصل به معاد . با نفی خود ، اثبات خدا می کنند و غرور را از نفس خویش جدا. در محرمات ،اهل توقف اند و در شبهات ، اهل احتیاط . ضمیر خود را در افق تقوا ظاهر می سازند ، با شهرت و نام ، خود را گم نمی کنند  و با پست و مقام و چند سلام ،پشت به حوزه و قم نمی کنند و “معانی ” نخوانده به  “بیان"  نمی پردازند. به جرح و تعدیل و نفس مشغولند و هر روز عمر خود را  “تجزیه وتر کیب “  می کنند . افعالشان بی حرف عله ، به مصدر خلوص بر می گردد. اسمشان مبنی بر فتح و فعلشان لازم و حرفشان جازم . نه در حرف ، منفی بافند ، نه در ادعا اهل لاف و گزاف . نه در جای وقف ،حرکت می کنند و نه در جای حرکت ، اهل وقفند. از معتکفان حجره “لِمَ و لَما ” بیزارند و از سایه نشینان  “لَیسَ و لا ” بر کنار…

ای عزیز این که قلوب بیچاره ی ما از حلاوت ذکر حق تعالی محروم است و
لذت مناجات آن ذات مقدس در ذائقه روح ما وارد نشده ،
و از وصول به قرب درگاه محتجب ،
و از تجلیات جمال و جلال محرومیم ،
برای آن است که قلوب ما معلل و مریض است و
توجه به دنیا و اخلاد به ارض و
احتجاب به حجب مظلمه ی طبیعت
ما را از معرفت کبریای حق و انوار جمال و جلال محجوب نموده.
تا نظر ما به موجودات، نظر ابلیسی استقلالی ست از شراب وصل نخواهیم چشید و به لذت مناجات نایل نخواهیم شد.
تا در عالم وجود ، عزت و کبریا و عظمت و جلال برای کسی می بینیم
و در حجاب بت های تعینات خلقیّه هستیم ،
سلطان کبریای حق جلّ جلاله در قلب ما تجلی نکند!
امام خمینی رحمة الله علیه

الحَمدُلِلّهِ الَذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّکینَ بِولایَةِ امیرِالمُؤمِنینَ وَ الاَئِمَةِ عَلَیهِمُ السَّلامُ. سپاس خدای را که قرار داد ما را از متمسکان به ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و پیشوایان و امامان که بر آنان درود باد. سپاس خدای راست که ما را گرامی داشته بدین روز و قرار داده است ما را ، از وفاکنندگان به عهدی که به ما سپرده و قرار داده است ما را از وفا کنندگان به پیمانی که از ما گرفته برای ولایت والیان امرش و قائمان به عدلش و قرار نداده ما را از منکران و تکذیب کنندگان روز قیامت.
وسپاس خدای را که مقرر فرموده کمال دین و تمامیت نعمت خود را بر ولایت حضرت امیر المؤمنین علی بن ابی طالب که بر او درود و سلام باد.      

طلبه ای که از خانه امیدش دور شود تازه قدر خانه و صاحب خانه اش را میداند … این روزها که راهم شاهراه شده تا حوزه … مسافت های طولانی  را باید طی کنم تا به این خانه ی چشم روشن کنم برسم . با این مسافت باز دلم نمی آید ، نمی آید که یک روز هم از حوزه جدا شوم…خدایا آن روز هرگز نیاید ! کسی چه میداند این خانه کجاست … خامان ره نیافته (خانه نرفته ) چه دانند ذوق عشق ! خدایا که این ذوق عشق از طالبت دریغ نشود …

علامه حسن زاده در کلام علامه طباطبائی :
آقای حسن زاده را کسی نشناخت جز امام زمان (عجل الله)
و راهی که حسن زاده در پیش دارد خاک آن توتیای چشم طباطبائی .

روزی حضرت استاد حسن زاده آملی در محفل درس فرمودند : عزیزان باید راه بیفتید و زحمت بکشید.
به هوس راست نیاید به تمنی نشود      کاین درین راه بسی خون جگر باید خورد.
به اصطلاحات اکتفا نکنید . خب حالا این درسها تمام شد . ثم ماذا ؟
بله اگر اصطلاحات را بدانید برای معرکه گیری خوب است ، زیرا حرف های خوبی اند و جفت و جور کردنشان زیباست، اما بعد چی ؟!